ربط دادن عزاداری‌ به خودکشی دختر آبی به سبک اصلاح‌طلبان

روزنامه اصلاح‌طلب در یادداشتی به سیاه‌پوش شدن شهرها و عزاداری گسترده شیعیان برای سالار شهیدان، حملاتی کرده و برای رسیدن به نتایجی از پیش ثابت، مطالبی را بی‌منطق و نامستند، پشت هم ردیف کرده است.

به گزارش مشرق، گاهی سکوت کردن در برابر جاهل زمینه‌ساز برداشت‌های اشتباه می‌شود. گوینده جاهل اگر به اختیار خودش باشد و کسی در برابر حرفش ایستادگی نکند و سکوت پیشه شود، تصور می‌کند حرفش حق بوده و حرف حساب هم جواب ندارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در فضای رسانه‌ای هم این سکوت کردن زمینه عمیق شدن جهل را دامن می‌زند که از آن با عنوان «مارپیچ سکوت» یاد می‌کنند، به عبارتی حرف ناحقی با سکوت اهل حق تبدیل به یک نظر اکثریتی می‌شود و دیگر کسی باور نمی‌کند که این حرف ناحق است.

این همه قصه گفتیم که چه بگوییم؟ روزنامه «همدلی» در صفحه اول روز گذشته خود (۲۴ شهریور ۱۳۹۸) در یادداشتی با تیتر «آیا رنگ تشیع سیاه است؟» سوالی را طرح و در پی رسیدن به پاسخ بوده که باید بگوییم به جای پاسخ بلکه مغالطه‌هایی را پشت هم ردیف کرده تا بتواند به نتیجه‌ای از پیش به دست آمده، برسد.

بیشتر بخوانید: فیلیموی آپارات روی موج دختر آبی؟ موج سواری سران فتنه روی جسد سوخته سحر +عکس

یادداشت روزنامه «همدلی» توسط فردی که جامعه‌شناس معرفی شده، در ۶۶۵ کلمه با یکی دو پرسش آغاز می‌شود و در پی آن دو پرسش ابتدایی‌ترین ارجاعات برای گرفتن نتیجه مطلوب ردیف می‌شود تا یک باور و عقیده را تخطئه کند. «این همه رنگ سیاه در محرم از کجا آمده است؟ آیا رنگ سیاه رنگ شیعه است؟» که قبل از مراجعه به تاریخ و نظرات کارشناسی بهتر است بپرسیم مگر کسی ادعا کرده «سیاه رنگ تشیع است؟»

اما رنگ‌ها در فرهنگ‌ها معانی متفاوتی دارند و کارکرد رنگ سیاه برای عزا در نقاطی از ایران، نه به دوره اسلامی ایران بلکه مربوط به دوره پیشااسلامی است و ای کاش جناب «جامعه‌شناس!» نه در کتابخانه دانشگاه بلکه در همین جناب گوگل جستجویی می‌کرد تا ببینید بارها به این پرسش توسط افراد مختلف پاسخ داده شده است. سابقه رنگ مشکی که در عزاداری‌ها مرسوم است در ایران به دوران پیش از ظهور اسلام بازمی‌گردد و بالاتر از آن نه فقط در ایران بلکه در نقاط دیگر دنیا نیز این رنگ در برخی فرهنگ‌ها نماد عزاداری و سوگواری است. «فاطمه بهرامی» از اساتید دانشگاه در گفت‌وگویی که پیش از این انجام داده بود تاکید کرده بود: «برخی معتقدند پوشیدن لباس به رنگ سیاه از دوره صفویه وارد فرهنگ ما شده است، اما این چنین نیست و استفاده از لباس به رنگ سیاه به دوره قبل از اسلام برمی‌گردد. در دوره هخامنشی و ساسانیان هم از رنگ سیاه در لباس‌های عزا استفاده می‌کرده‌اند.»

پس جناب جامعه‌شناس و روزنامه «همدلی» که برخلاف نامتان نیت همدلی کردن با اکثریت جامعه ایرانی ندارید (اگر نیت همدلی داشتید اینطور، در روزهایی که سراسر ایران اعم از مذهبی و غیرمذهبی در عزای سرور آزادگان جهان سوگوار است، نمی‌نوشتید)، بهتر بود قبل از طرح پرسش و ردیف کردن روایت از معصومین علیهم السلام در فواید پوشیدن لباس رنگی و ... اندکی جستجو می‌کردید و ان‌قلتی تکراری را دستمایه هجمه وارد آوردن به یک عرض ارادت برخاسته از قلب نمی‌کردید.

این در حالی است که با مرور کتیبه‌ها و پرچم‌هایی که در این مراسم استفاده می‌شود می‌توان به رنگ‌های متنوع و مختلفی رسید که سیاه نیستند و البته پوشیدن لباس سیاه و مشکی از سوی افراد هم به اشخاص ربط دارد و بعید است به کسی ارتباطی پیدا کند و کسی از سر اجبار و زور چنین رفتاری نکرده است. بد نیست یادآور شویم از اصول لیبرالیسم و آزادی که امثال همدلی منادی آن هستند نیز همین احترام به انتخاب شخصی افراد است که بهتر است از این بخش از یادداشت عبور کنیم.

داخل پرانتز باید به دوستان این روزنامه یادآوری کنیم که اهل بیت رسول خدا (ص) روایات و سخنان دیگری نیز در فایده یا مذمت موضوعات گفته‌اند و ای کاش فقط برای ارجاع به رنگ سیاه سراغ وسائل الشیعه و اصول کافی نمی‌رفتید. برای مسائلی در باب حفظ عزت مسلمین در برابر کفار نیز سخنان بسیاری وجود دارد و حتی همین قیام نیز نمونه و درس خوبی برای سر خم نکردن در برابر ظالم است که خب متاسفانه این رفتار اخیر این روزنامه آن مصداق این سخن پروردگار در قرآن کریم در سوره «نساء - آیه ۱۵۰» است که فرموده «وَیَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَنَکْفُرُ بِبَعْضٍ - آنها می‏‌گویند ما به بعضی ایمان داریم و بعضی را انکار می‌‏کنیم» که خطاب خداوند به کفار است که با پیامبر چنین رفتاری پیش گرفته بودند.

در قسمتی دیگر از این یادداشت نویسنده مدعی است: «رنگ سیاه، نماد ظلمت است، شادی و انبساط خاطر را از بین می‌برد و زمینه خودکشی در افرادی را که در بحران‌اند، افزایش می‌دهد»، ولی باید این پرسش را مطرح کرد که بر اساس کدام آمار و ارقام چنین ادعایی را مطرح کرده و رنگ سیاه را عامل خودکشی افراد بحرانی معرفی کرده است. کدام سیاه‌پوش و عزادار امام حسین (ع) دست به خودکشی زده یا کدام خودکشی عاملش رنگ سیاه پرچم عزای سیدالشهدا بوده است؟ نویسنده در پشت این جملات می‌خواهد مخاطبش را تحریک کند تا سیاهی عزای حسینی را به برخی مسائل این روزها ربط دهد که این ینز از آن دست شیطنت‌های رسانه‌ای است.

در بخش دیگر این یادداشت، استدلالی از موافقان سیاه‌پوشی که معلوم نیست از کجا آمده، طرح می‌شود و در ادامه اصل عزاداری را زیر سوال می‌برد: «موافقان سیاه‌پوشی چنین استدلال می‌کنند که سیاه پوشیدن برای عزاداری اشکالی ندارد. پاسخ این است که در اسلام عزاداری تنها ۳ روز جایز است. چرا ما تصور می‌کنیم که تنها می‌توان با عزاداری سالگرد واقعه عاشورا را گرامی داشت؟ عزاداری آن هم در این شکل فعلی‌اش چه نقشی در زنده نگه داشتن پیام عاشورا ایفا می‌کند؟ عزاداری عاشورایی در زمانه‌ای دارای کارکرد بود که شیعیان تحت حاکمیت‌های استبدادی امکان برگزاری مراسمی در تجلیل از امام حسین(ع) را نداشتند و لاجرم از پوشش عزاداری و نماد سیاه استفاده می‌کردند. اما اینک در ایران که این محدودیت برای یادکرد واقعه عاشورا وجود ندارد، عزاداری فاقد کارکردهای بایسته در پاسداشت و احیای پیام عاشورا در میان زندگان عزت‌طلب است ... تزریق این همه سیاهی به جان فضای عمومی و طبل‌کوبی‌های گوشخراش و آلودگی‌های صوتی و سوءاستفاده از نام حسین بزرگ برای مقاصد دنیوی مبتذل، انحراف از پیام بیدارکننده و عزت بخش عاشوراست.»

نویسنده در ادامه عنان اختیار از کف داده و مقاصد و نیت‌های خود را آشکار کرده و علیه مراسم عزاداری سخن‌پراکنی می‌کند. مراسم و روزهایی که یادآور قیام سیدالشهدا(ع) است و تا امروز پایه‌های کاخ ظلم و استبداد را به لرزه انداخته تا جایی که امام خمینی (ره) تاکید کردند «این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است.»

به عبارتی این یادداشت، نگارنده این سطرها را به یاد برادر حاتم طایی انداخت که هرکار می‌کرد تا در برابر رفتارهای برادرش دیده شود، اثر نداشت و برای اینکه کاری جاودانه کند در آب زمزم «بول» کرد که در تاریخ به «بوالة الزمزم» شهرت پیدا کرد، چه شهرتی!

اگر با عزاداری‌ها قرار نبود این قیام و انگیزه‌های آن زنده بماند بی‌شک در گذر ۱۴۰۰ سال حتما اثری از آن باقی نمی‌ماند. هرچند ممکن است بگویند این شیوه عزاداری سابقه‌اش به دوران صفویه می‌رسد که چهار قرن پیشینه دارد اما نباید فراموش کرد تذکر و یادکرد این قیام از فردای این قیام و با حنجره بزرگ پیام‌آور عاشورا حضرت زینب کبری (س) آغاز شده و شاید در شکل و ظاهر تغییراتی کرده باشد و البته نگارنده تایید کننده بسیاری از رفتارهای افراطی که به غلط در این حرکت بیدارگر وارد شده نیست، ولی اساس آن را انکار نمی‌کند و معتقد است با کار فرهنگی می‌توان انحرافات و کژی‌ها را اصلاح کرد.

حتی در بخشی «طبل کوبیدن» و «آلودگی‌های صوتی» این مراسم‌ها را «مبتذل» و «دنیوی» خوانده‌اند که غیر از پروردگار کریم هیچ‌کسی از نیت افراد خبر ندارد، اما اینکه چگونه این روزنامه و نویسنده آن چنین اطلاعی از نیت افراد دارند احتمالا خبری از غیب به آنها رسیده است.

این یادداشت در ادامه چنان آسمان و ریسمان می‌کند تا بتواند حرفش را به کرسی بنشاند و سیاه‌پوشان را به وهابی‌ها و تفکرات تکفیری نسبت می‌دهد که خب احتمالا نویسنده آگاه است که یکی از پیام‌های رنگ سیاه، علاوه بر «حزن و اندوه» «پلیدی» است که در واقع این گروه‌ها با این روش می‌خواهند بر هیبت پوشالی خود بیفزایند که خب به نظر می‌رسد رطب و یابس بافتن رویه این یادداشت است.

در پایان هم نویسنده به نتیجه‌ای که از پیش در ذهن داشته می‌رسد و این سیاه‌پوشی‌ها را بدعتی در دین می‌خواند. در حالی این ابراز نگرانی از سوی یک استاد دانشگاه که دردِ دین دارد بیان می‌شود که بدعت‌های عجیب و غریب‌تری در دین بروز یافته ولی صدا از هیچ‌کس در نمی‌آید ولی ظاهرا عزاداری و یادآوری قیام اباعبدالله الحسین(ع) که بساط غرب و غربگرایان را برهم می‌زند به مذاق بسیاری خوش نمی‌آید که اینگونه برای آن وقت می‌گذارند. 

یادداشتی که در یک روزنامه سراسری علیه یک رفتار عمومی نوشته شده و با وجود نیت اصلاح‌گری که احتمالا برای آن متصور بودند ولی به ایجاد شکاف میان باورهای مختلف در جامعه دامن می‌زند، اتفاقی که یادآور عبارت «تفرقه انداز و حکومت کن» است و این قبیل مطالب در شرایطی که مسائل مهم‌تری مانند مطالبات کارگری و معیشتی وجود دارد نه‌تنها کارکرد اصلاحی ندارد بلکه زمینه تخریب و از بین رفتن «همدلی» عمومی می‌شود. جایی که افراد جدا از هرگونه رنگ و تعلق کنار هم جمع می‌شوند تا یک واقعه مهم تاریخی را یادآوری کنند و زنده نگه دارند باز هم جریان‌ها و گروه‌های سیاسی تحمل نمی‌کنند و سعی می‌کنند به هر روشی که می‌توانند به نقار و اختلاف میان اقشار جامعه دامن بزنند. در حالی که در شعارهایی که طی این سال‌ها در مراسم اربعین بارها تکرار شده عبارت «حب الحسین یجمعنا» است ولی به نظر می‌رسد عده‌ای راضی به این اجتماع عمومی وتنوع رنگ‌ها زیر پرچم قیام امام حسین(ع) نیستند.

منبع: فارس

منبع: مشرق

کلیدواژه: بازار سکه و ارز اخبار خودرو حزب الله لبنان تحولات یمن سحر خدایاری دختر آبی اصلاح طلبان مراسم عزاداری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۱۲۸۵۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ادعای‌های متعارض اصلاح‌طلبان در خصوص انتخاب هیئت رئیسه مجلس/ از نگاه چپ‌ها قالیباف با پایداری ائتلاف می‌کند یا با اعتدالی‌ها؟

در جریان اصلاحات تحلیل هماهنگی در خصوص انتخاب رئیس و هیئت رئیسه مجلس وجود ندارد به شکلی که برخی از ائتلاف قالیباف با طیف پایداری ها سخن می گویند و برخی از ائتلاف وی با مستقلین و اعتدالی‌ها!

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید

************

روزنامه‌های امروز یکشنبه ۱۶ اردیبهشت ماه در حالی چاپ و منتشر شد که فلسطین محور اجلاس سازمان همکاری اسلامی، تأثیر توافق احتمالی حماس و رژیم صهیونیستی بر تنش‌های منطقه، کلاه بیمه‌ای بر سر کارگران ساختمانی و بازداشت عوامل پشتیبان گروهک جیش‌الظلم در راسک در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

مروری بر کنش های سیاسی- رسانه ای اصلاح طلبان و اعتدالیون بیانگر آن است که آنان در خصوص انتخاب ریاست و هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی با تحلیل های متعارضی مواجه هستند.

بر اساس احصاء صورت گرفته، اصلاح طلبان و اعتدالیون در بازنمایی از شرایط مجلس مبنی بر استیلای رادیکال ها، شدت گرفتن لابی ها برای هئیت رئیسه مجلس، سهم خواهی و سهم دهی ها متفق القول هستند اما در خصوص ائتلاف ها برای ریاست مجلس از سویی و میزان توان مستقل ها، اعتدالیون و اصلاح طلبان از جانب دیگر تحلیل های متعارضی را ارائه می کنند.

برگزاری دور دوم انتخابات و تعیین تکلیف فراکسیون‌های مجلس به ویژه انتخاب هیئت‌ رئیسه مورد توجه روزنامه‌های اصلاح‌طلب قرار گرفته است، روزنامه آرمان ملی از توافق شورای ائتلاف نیروهای انقلاب و جبهه پایداری اظهار توجه کرده و نوشته است:

انتخاب رئیس مجلس بحث مهمی است. ۱۴ اردیبهشت با توجه به ائتلاف شانا و پایداری به‌طور قطع باید یا قالیباف و یا آقاتهرانی نامزد ریاست قوه مقننه شوند. حضور محمدباقر قالیباف رئیس مجلس یازدهم در رده چهارم انتخابات مجلس در تهران گمانه‌زنی‌هایی را برای اینکه وی در مجلس دوازدهم کرسی ریاست را به رقبایش واگذار می‌کند شکل گرفته است، اما با وحدتی که بین شورای ائتلاف نیروهای انقلاب اسلامی و جبهه پایداری شکل گرفته احتمال زیاد رقابتی بین این دو جریان وجود نداشته باشد.

این روزنامه در ادامه با تعیین نامزد برای هیئت رئیسه آینده مجلس نوشته است:

اما ائتلاف امنا که در خارج از این ائتلاف است جدی‌ترین رقیب قالیباف برای ریاست مجلس است. سیدمحمود نبویان، نفر اول انتخابات مجلس در تهران در کنار حمید رسایی، مرتضی آقاتهرانی، منوچهر متکی، مجتبی ذوالنوری و حمیدرضا حاجی‌بابایی از جمله افرادی هستند که نام آنها در کنار نام قالیباف برای ریاست مجلس شنیده شده، البته با توجه به ائتلاف شانا و پایداری به‌طور قطع باید یا قالیباف و یا آقاتهرانی نامزد ریاست قوه مقننه شوند.

روزنامه اعتماد نیز در گزارشی با عنوان آناتومی یک رقابت می‌نویسد:

از مجموع این احوالات تدارک رقابت برخی جریانات اصولگرا برای رقابت با قالیباف بر سر کرسی ریاست مجلس دوازدهم دور از انتظار نبوده و نیست. در مقابل اما جریان قالیباف نیز از انسجام منتخبان مجلس دوازدهم حول محور ریاست او، حتی پیش از برگزاری دور دوم انتخابات می‌گویند! روزنامه اعتماد ضمن تلاش برای پرهیز از نام بردن طیف اصلاح طلبان در مجلس مدعی شد که مستقلین و اعتدالی ها حدود ۱۰۰ کرسی در مجلس دوازدهم داشته و از نقش موثر این نمایندگان برای رایزنی برای کسب کرسی های مجلس در صورت حمایت از ریاست محمدباقر قالیباف سخن به میان آورد. این روزنامه مدعی شد که صحبت هایی در خصوص انتخابات مسعود پزشکیان به عنوان نائب رئیس مجلس و کسب دو کرسی هیئت رئیسه و ریاست ۳ کمیسیون مجلس انجام شده است.

اما در شرایطی که روزنامه اعتماد از احتمال ائتلاف میان قالیباف و با طیف مستقلین و اعتدالیون سخن به میان می آورد اما روزنامه «هم میهن» مدعی احتمال ائتلاف قالیباف با پایداری ها و طیف رادیکال برای ریاست مجلس خبر می دهد.

هم میهن با بیان اینکه «جبهه پایداری مؤتلف با شانا اگر در مجلس بعدی بخواهد همسویی با جریانی را در پیش بگیرد، بعید است با نمایندگان راه‌یافته از لیست امنا و صبح ایران به ائتلاف و همراهی نرسد»، می نویسد: «مسلما این شرایط قطعاً به نفع قالیباف نخواهد بود و این امر هم موجب شده که این تصور ایجاد شود که قالیباف از همین حالا و در مجلس کنونی علاوه بر همراهی جریان تندروی موجود، سیگنال‌های مثبتی را به تندروها در مجلس بعدی ارسال کند تا بتواند موقعیت فعلی‌اش را در دور بعدی هم حفظ کند؛ از جمله اینکه برخی حتی احتمال بازگشت طرح‌هایی مانند طرح صیانت به دستور کار مجلس در روزهای پایانی را در همین مسیر عنوان کرده‌اند.»

این روزنامه همچنین می نویسد:

درست است که قالیباف حامیانی داشته و به پشتوانه آن پا به میدان انتخابات مجلس گذاشت اما حمایت آنها برای رسیدن به ریاست دوره دوازدهم مجلس کافی به نظر نمی‌رسد. احتمالاً میانه‌روها و طیف اقلیت‌ سیاسی مجلس در رقابتی که اگر بین گزینه تندروها و طیف قالیباف شکل بگیرد، دست به همراهی با او خواهند زد اما قالیباف برای رسیدن به ریاست، نیاز به آرای بیشتری دارد و اگر ضرورتی از بیرون بر حضور قالیباف بر ریاست مجلس به میان نیاید، قالیباف چاره‌ای جز جذب رای جبهه پایداری و طیف‌های همسو با آن (جریان «امنا» و «صبح ایران») ندارد که آن هم بدون امتیازدهی صورت نمی‌گیرد و حالا با توجه به شواهد و قرائن مطرح‌شده به نظر می‌رسد مذاکرات آغاز شده و اگر قالیباف با همین روند خواهان دستیابی به صندلی ریاست مجلس باشد، با توجه به اینکه در سابقه سیاسی او بالا و پایین و حرکت در طیف‌های مختلف اصولگرایی دیده شده است؛ احتمالاً با چهره جدیدی از قالیباف روبه‌رو خواهیم بود؛ چهره‌ای که برآمده از همراهی بیش از پیش با تندروهاست!

با توجه به مطالب گفته شده می توان گفت که در جریان اصلاحات تحلیل هماهنگی در خصوص انتخاب رئیس و هیئت رئیسه مجلس وجود ندارد به شکلی که برخی از ائتلاف قالیباف با طیف پایداری ها سخن می گویند و برخی از ائتلاف وی با مستقلین و اعتدالی‌ها!

نکته قابل توجه اینکه اصلاح طلبان در بیان کرسی های متعلق به مستقلین مدعی هستند آرای مستقلین در جبهه اعتدالی ها و اصلاح طلبان می باشد، این طیف که از ۱۰۰ کرسی برای این طیف سخن به میان می آورند پیش از این از فقدان نیروهای اعتدالی و اصلاح طلب در مجلس سخن به میان می آوردند

اصلاح طلبان گرچه تحلیل های متعارضی از شرایط درونی مجلس ارائه می کنند اما کاملا روشن و مشخص است که به دنبال تولید شکاف در میان جبهه انقلاب بوده و تلاش می کنند با طرح برخی حواشی خود را به عنوان اقلیت موثر و تعیین کننده در فضای رسانه ای، بازنمایی کنند.